Trening
autogenny
Schultza i Jacobsona

Trening autogenny Johannesa Schultza pomaga człowiekowi rozluźnić swój układ nerwowy. Polega on na zastosowaniu neuromięśniowej techniki relaksacji.

 
Ćwiczenia rozluźniające zaczerpnięte są z jogi oraz medytacji zen. Trening Schultza to niejako wewnętrzna medytacja, dzięki stosowaniu której jesteśmy w stanie leczyć dolegliwości psychosomatyczne, nerwice, nadpobudliwość, zaburzenia hormonalne oraz neurologiczne. Działa ona na zasadzie autosugestii. Osoba ćwicząca sama sobie sugeruje odczuwanie uczuć. Odczuwanie tej techniki relaksacyjnej można przyrównać do hipnozy. Johanes Schultz był niemieckim psychiatrą, który uważał, że te metody relaksacyjne, potrafią zdziałać wiele dobrego dla zdrowia i samopoczucia człowieka.

Relaksacja jest stanem, w którym dochodzi do rozluźnienia nie tylko ciała, ale również umysłu człowieka. Ćwiczenia relaksacyjne nie tylko działają kojąco, ale pomagają w radzeniu sobie z różnego rodzaju zaburzeniami psychicznymi, stresem oraz z nerwicą. Wiele technik terapeutycznych bardzo często wykorzystuje relaksację. Dzięki regularnemu stosowaniu ćwiczeń relaksacyjnych, jesteśmy w stanie całkowicie pozbyć się wielu schorzeń w tym nerwicy. Trening autogenny Schultza pozwoli zapewnić ci równowagę ciała i umysłu.

Trening Schultza – podstawowe zasady i elementy

Metoda relaksacyjna Schultza składa się z pewnych podstawowych części składowych. Zaliczamy do nich:

odczucie ciężaru

odczucie ciepła

regulacja pracy mięśnia sercowego

regulacja oddychania

odczucie ciepła w okolicy splotu słonecznego

odczucie zimna na czole

Rozpoczynając trening autogenny Schultza, należy pamiętać, że nie powinien on początkowo trwać dłużej niż 30 minut. Najlepiej każdą poszczególną fazę ćwiczeń wykonywać 5 minut. W pierwszych dwóch tygodniach osoba rozpoczynające trening powinna skupić się fazie pierwszej, czyli uczuciu ciężaru. Po upłynięciu tego okresu można wprowadzić kolejną fazę. Podstawowy trening Schultza trwa 12 tygodni. Trening Schultza zakłada nauczenie ćwiczącego podjęcia kontroli nad swoim organizmem. Osoba taka nabywa z czasem umiejętności przyjmowania swobodnie określonego stanu lub postawy. Bardzo dużą zaletą takie treningu jest możliwość wykonywania go samodzielnie, bez pomocy trenera czy psychoterapeuty. Warto zaznaczyć, że choć trening Schultza czerpie bardzo dużo z tradycji wschodnich, to nie opiera się w ogóle na ich filozofii, a już tym bardziej nie prowadzi do osiągnięcia nirwany lub innych stanów mistycznych. Jego celem jest tylko i wyłącznie relaksacja oraz zapobieganie stanom chorobowym, które mogą swoje podłoże mieć w stanach silnego napięcia nerwowego i mięśniowego.

Trening autogenny Schultza – wskazania

Dla kogo wskazany jest ten model treningu relaksacyjnego? Trening autogenny Schultza stosowany jest wspomagająco w różnego rodzaju terapiach z psychoterapeutą. Można stosować go jako pomoc w leczeniu nerwic, zaburzeń psychosomatycznych, zaburzeniach hormonalnych, zaburzeniach neurologicznych, a także w położnictwie, a nawet stomatologii. Ćwiczenia relaksacyjne dla dzieci pomagają rodzicom walczyć z ich nadpobudliwością. Trening autogenny polecany jest do stosowania przez osoby będące pod wpływem przewlekłego stresu, cierpiące na chroniczny brak czasu, mających problemy ze zrelaksowaniem się. Mimo napiętego planu dnia, każdy potrafi wygospodarować jedynie 30 minut na wykonanie poszczególnych etapów zbawiennego treningu autogennego Schultza, bo tyle właśnie wynosi czas relaksacji.

Trening autogenny Schultza – efekty

Jakich widocznych efektów może się spodziewać osoba regularnie wykonująca ćwiczenia relaksacyjne? Zauważalne będzie pozbycie się napięcia psychicznego, złagodzenie objawów nerwicy, dolegliwości psychosomatycznych, czy nadpobudliwości. Zaobserwować również można regulację pracy hormonów oraz złagodzenie problemów neurologicznych. Po stresującym dniu efektem treningu Schultza będzie rozluźnienie i osiągnięcie wewnętrznego spokoju. Osoby decydujące się na regularne stosowanie tego typu treningu powinny wiedzieć, że nie ma on żadnych skutków ubocznych. Właśnie dlatego może on być stosowany jako relaksacja dla dzieci i osób starszych. Nie ma żadnych przeciwwskazań do stosowanie tego rodzaju ćwiczeń relaksacyjnych.

Trening relaksacyjny a zaburzenia nerwicowe

Każdego dnia odczuwamy wiele różnych emocji. Nasz organizm w ten sposób reaguje na najróżniejsze bodźce, jakie otrzymuje z zewnątrz. Czasem jednak poczucie lęku, strachu czy niepokoju pojawia się, nie wiadomo z jakiego powodu. Emocje nagle stają się coraz większe, aż w pewnym momencie wydaje się, że nic już nie jest w stanie ich poskromić. Wówczas pojawiają się dokuczliwe objawy psychosomatyczne. Pojawia się strach, że objawy te mogą zwiastować poważną chorobę, co potęguje lęk. Częste stawanie w obliczu takich sytuacji może prowadzić do rozwoju zaburzeń nerwicowych oraz depresji. Wiele osób błędne koło nerwów, lęku i strachu stara się przerwać, zażywając leki uspokajające. Jednak jest to rozwiązanie dorywcze, które nie ustrzeże nas przed prawdziwymi przyczynami choroby. Właśnie dlatego tak ogromną rolę w walce z zaburzeniami tego typu pełni trening relaksacyjny. Pomaga on uporać się z niepotrzebnym napięciem, stresem i nerwami. Dzięki temu możemy skutecznie ustrzec się przed rozwojem zaburzeń nerwicowych i depresji.

Trening relaksacyjny Jacobsona

Edmund Jacobson opracował swoją metodę treningu relaksacyjnego w latach trzydziestych ubiegłego wieku. Przez lata prowadził on badania, na podstawie których mógł stwierdzić, że istnieje zależność pomiędzy napięciem mięśniowym a układem nerwowym.

Im mniejsze napięcie mięśni, tym korzystniejszy wpływ na układ nerwowy. Pozbywając się napięcia, organizm pozbywa się lęku, wycisza się oraz uspokaja. Jacobson uważał, że rozluźnione ciało wpływa na odprężenie pod względem psychicznym. Na podstawie tak wyciągniętych wniosków opracował metodę relaksacji, która do dziś cieszy się popularnością i jest chętnie używana przez psychologów oraz psychoterapeutów. Amerykański psychiatra przygotował zestaw ćwiczeń, których stosowanie poprawia stan psychiczny. Odprężone ciało odpowiedzialne jest za relaks emocjonalny.

Relaksacja Jacobsona – jak ćwiczyć?

 

Trening Jacobsona opiera się na napinaniu oraz rozluźnianiu poszczególnych partii mięśni. Wykonując wdech powietrza, należy napiąć określoną partię mięśni przez czas 5 sekund. Wydychając powietrze, należy rozluźnić mięsień. Podczas wykonywania ćwiczeń zalecana jest cisza i spokój. Ćwiczącego nie powinien rozpraszać telewizor, telefon czy gwar rozmów domowników. Najlepiej też wykonywać ćwiczenia w pozycji leżącej. Można obrać również inną pozycję, należy jednak zwrócić uwagę, by nie obciążała ona zbytnio kręgosłupa. Pomiędzy fazami napięcia i rozluźniania mięśni, osoba ćwicząca powinna skupić myśli na mięśniach tak, by móc poczuć różnice pomiędzy fazą napięcia, a rozluźnienia. Bez znaczenia pozostaje wybór partii mięśni, którą ćwiczący zacznie napinać i rozluźniać w pierwszej kolejności. Zwraca się natomiast uwagę, na zachowanie wcześniej wspomnianych przerw.

Trening autogenny Jacobsona – efekty

Z widocznych efektów mogą cieszyć się osoby, które regularnie wykonują ćwiczenia przewidziane w treningu autogennym Jacobsona. Przykładanie się do ćwiczeń jest w stanie pomóc radzić sobie z dużym napięciem nerwowym, z emocjami oraz nadmiarem stresu. Stan odprężenia ciała i umysłu pomaga walczyć z objawami psychosomatycznymi i z zaburzeniami nerwicowymi. Zauważalna staje się redukcja lęku, niepokoju oraz nerwowości. Regularne ćwiczenia relaksacyjne są wstanie korzystnie wpłynąć na układ krwionośny, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi oraz poprawę jakości snu. Trening wycisza ciało, umysł oraz emocje. Ze względu na wspaniałe efekty ćwiczeń tego rodzaju treningi polecane są przez psychoterapeutów .

Techniki relaksacyjne Schultza
a metoda Jacobsona

Trening autogenny Schultza i metoda Jacobsona to dwie najczęściej polecane techniki relaksacji. Mimo iż, zostały stworzone wiele lat temu, to do dziś uważa się je za bardzo skuteczne metody walki ze stresem i napięciem ciała. Techniki te jednak różnią się nieco od siebie. Trening autogenny Schultza wymaga w wykonywaniu większej pomocy psychoterapeuty, w porównaniu do ćwiczeń Jacobsona, które skupiają się po prostu na napinaniu i rozluźnianiu mięśni. Mimo iż, sposób ten wydaje się banalny, daje ogromne efekty w postaci rozluźnienia napięcia mięśniowego. Nie ma większej różnicy pomiędzy tym, który trening wybierzesz. Ważne jest regularne i sumienne przykładnie się do wykonywanych ćwiczeń.